Wie heeft mijn schoenen?
Heb ik jouw schoenen?
Jawel, het is mij weer gelukt. Een tijdje in de schoenen van de ander lopen. Noem het mijn “ik ben graag bij de ander-gen”.
Een gen die mij kracht geeft en ook een talent binnen mijn werk is. Alleen wanneer wordt het mijn “ik verlies mijzelf”-gen.
Ik ken deze goed. Meestal gebeurt het mij wanneer ik bezig ben met nieuwe dingen. Nieuw roept gezonde spanning. Een beetje extravert persoon gaat er dan op uit. Ook ik. Zoveel ideeën en gedachten van anderen die aansluiten op mijn plannen. Nog niets aan de hand.
Voor ik het echter weet komt het “ik verlies mijzelf-gen” zonder aanbellen binnen.
Ik trek de schoenen van de ander aan. Ik ga mijn plannen dan vooral vanuit het perspectief van de ander bekijken.
Ik ga mij aanpassen. Vergeet wat ik wil. Daar ben ik dan vijftig voor geworden.
De mist stijgt op in mijn hoofd. Onduidelijkheid slaat toe. Dé kans voor mijn “ik kan het niet-gen”.
Die belt ook niet aan, die komt via de achterdeur binnen. Voelt zicht lekker thuis en is bekend. Welkom.
Wat laat ik mij dan beïnvloeden. De (social media-)wereld biedt perfecte antwoorden op wat dit gen nodig heeft.
Ik word nog onzekerder. Wat dan te doen? Werken aan mijn onzekerheid? Is een tijd wel nodig geweest.
Nu niet meer. Ik weet dat ik het kan. De verbinding is echter verbroken met mijzelf. Dit vraagt echt wat anders. Terug naar mijn eigen schoenen. Nu het leukste! Zien dat mijn wil nog steeds voor de deur staat en in mijn schoenen wil stappen.
Ik heb mijn schoenen weer gevonden, die van de gasten teruggegeven, met dank.
En luisterend naar mijn eigen kompas weer verder op weg. Overigens wel meenemend de goede tips, adviezen van de ander.
Weet je wat ik nog het lastigste vind? De reacties van anderen. Goed bedoeld. Je kunt het!
Het gaat er juist niet over dat ik het niet kan. De kern is dat ik even weg ben van mijzelf en wat ik wil.
Dat is mijn eerste reactie op spanning. Dat doe ik zelf. Nieuw roept bij mij altijd onzichtbare elastieken die mij in (on-)bekende acties trekken. Ooit een prima strategie. Het heeft mij veel gebracht.
Tja patronen herhalen zich, daarom heten ze zo. De meeste kun je leren herkennen en omzetten.
En er zijn patronen die rechtstreeks zijn verbonden met waar je vandaan komt, hoe je het ooit hebt geleerd.
Dit vraagt meer en anders. Ook een glimlach wanneer het weer even binnensluipt. Herhalen betekent dus niet dat ik het fout doe.
Nee, het is lang van belang geweest dat ik het zo deed. Ik kan nu anders kiezen als ik de signalen serieus neem.
Wil jij meer weten over hoe jij dit doet. Wat jij kunt doen, wanneer je jezelf weer iets ziet herhalen wat je niet wilt en toch doet. Wat jou soms onzichtbaar tegen kan houden en van je plek afhalen. Stuur mij een berichtje.
Of kom 16 mei naar de Kern van de Zaak. Welk masker zet jij in op je werk, is het thema van deze avond. Over van je plek gaan op je werk. Hoe je aanpas aan de ander en de waan van de dag binnen jouw baan. Vul de code “essentie” in bij aanmelden. Jouw investering is dan maar 10 euro. Een cadeautje van mij aan jou.
Woensdag 24 mei is er weer de Kompasavond. Een avond waar ik met opstellingen werk en je met een opstelling kunt onderzoeken wat jou van je plek laat gaan. Jouw manier van aanpassen in je relatie, vriendschappen etc. En het goede nieuws is dat er nog plek is!
Ik ga verder met wat ik wil, wat goed voelt in de volgende fase van mijn leven, mijn bedrijf. Spannend? Ja, gezonde spanning.
Fijne dag verder, warme groet, Astrid
